Not known Factual Statements About เพชรพระอุมา
เพราะคุณจะหยุดอ่านไม่ได้ จะวางไม่ลง ข้าวปลาไม่ต้องกินเริ่มฟังเล่มสองไม่เท่าไหร่ก็คุยกันเรื่องฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ช้างยกโขลงไอ้แหว่งซะละ (ถ้าจ่าฝูงตาย ที่เหลือคงโดนล่าเอางาหมด) พบว่าช่วงแรกๆ พนมเทียนเขียนลงนิตยสาร จักรวาลปืน เป็นตอนๆ เลยเข้าใจละทำไมมันเลคเชอร์เรื่องปืนเยอะจังหว่า
อาวุธปืนที่ใช้สำหรับการล่าสัตว์ปีก
ยิ่งผู้อ่านที่เคยไปนอนป่ามาบ้าง ขอแค่แบบเฉียดๆ ก็จะทำให้นึกภาพตามได้ไม่ยากเลย
การเดินเรื่องก็ไม่น่าเบื่อซ้ำจำเจ มีไคลแมกซ์อยู่เรื่อยๆในเกือบทุกตอน และที่สำคัญมันจบลงแบบไม่น่าผิดหวัง (นวนิยายายที่มีหลายต่อหลายตอน หลายๆเรื่อง เหมือนกับว่าผู้แต่งหมดไฟในตอนท้ายๆ และจบมันได้อย่างน่าผิดหวัง) พูดได้เลยว่าผู้แต่งเพชรพระอุมามีความสม่ำเสมอในการแต่ง เรียบเรียง และถ่ายทอดมันออกมาได้อย่างสุดยอดที่สุด
แต่นักครีเอทีฟอัจฉริยะอย่าง ‘คุณชาย’ (ที่หน้าตาและบุคลิกแสนจะสมชื่อ) ดันไม่ยอมเชื่อง่ายๆ ... เพื่อพิสูจน์ข้อแก้ต่าง เขาเลยจับพลัดจับผลู...
สนุกสมคำล่ำลือ อ่านเพลินๆ จบเล่มเสียแล้ว ต้องอ่านเล่มต่อไปทันที
‘สัญญานะว่าจะไม่ลืมกัน’ เสียงหวานๆ ของคนตัวเล็กพูดขึ้นพร้อมกับยกนิ้วก้อยขึ้นมาระดับสายตาของชายหนุ่มตรงหน้า ‘สัญญาว่าพี่จะไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้แน่นอน แต่มายต้องสัญญากับพี่ว่าห้ามไปทำอะไรคนอื่นเหมือนที่ทำกับพี่เชียวนะ เข้าใจไหม’ เสียงทุ้มของชายหนุ่มร่างสูงพูด
#ซีนหนีวัวป่าบ้าเลือด ของรพินทร์ ดาริน และไชยยันต์
'ชลินทรา' กลับมาเมืองไทยเป็นครั้งแรกในรอบห้าปี เพื่อจะได้พบหน้ากับหลานชายตัวน้อย...ญาติตามสายเลือดเพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่ของเธอ แม้ลึกลงไปจะหวาดกลัว 'ณัฐภัทร' พ่อของเด็กชายเป็นที่สุด ทว่าใครจะไปนึก เมื่อได้พบกันจริงๆ เธอกลับตกกระไดพลอยโจนกลายเป็นพี่เลี้ยงของหลานชายแบบไม่ทันตั้งตัว
***ข้อคิดดีๆที่(เรา)ได้: สติ...คือเครื่องรางของขลังที่ขลังสุด***
เมื่อเร็วๆนี้มีการตั้งกระทู้ถามในพันทิพย์เรื่อง ความน่าลำไยของคุณหญิงดาริน
เป็นหนังสือเรื่องแรกที่ทำให้รู้ว่า "หลับคาหนังสือ" เพชรพระอุมา เป็นอย่างไร เรื่องสนุกมากจนวางไม่ลง อ่านทั้งวันทั้งคืนจนหลับไปแบบไม่รู้ตัว
ศูนย์การแปลและการล่ามเฉลิมพระเกียรติ